مهم ترين كار در حوزه‌هاي علميه سياست‌گذاري است.
آينده‌نگري، مديريت تحول، برنامه‌ريزي علمي، بازنگري در متون آموزشي، سياست‌گذاري متناسب با نيازهاي علمي حوزه‌ها و ترسيم چشم انداز آينده، اهتمام بيش از پيش به كرسي‌هاي آزاد انديشي علمي از ضرورت‌هاي اساسي ادامه حركت رو به رشد و افزايش نفوذ و تأثيرگذاري حوزه‌هاي علميه با توجه به رشد سريع و پرشتاب تحولات و فناوري‌هاي نوين است.
با توجه به مسئوليت سنگين حوزه‌هاي علميه و روحانيت در خصوص دين‌داري مردم، اهميت آينده‌نگري بسيار مضاعف است.
مهم ترين كار در حوزه‌هاي علميه سياست‌گذاري است كه شوراي‌عالي حوزه علميه بايد ضمن توجه بيش از پيش به سياست‌گذاري، با بهره‌گيري از ديدگاه‌ها و نظرات فضلا و بدنه كارشناسي قوي موجود در حوزه‌ها، چشم انداز آينده حوزه‌هاي علميه را با توجه به شتاب تحولات و پيشرفت علمي جهان تدوين كند.
يكي از نيازهاي حوزه‌هاي علميه، بهره‌گيري از يك شوراي برنامه‌ريزي آگاه به شيوه‌هاي علمي و نوين برنامه‌ريزي است.
حوزه‌هاي علميه همواره مهد آزاد انديشي و بحث‌هاي جدي علمي بوده‌اند بنابراين كرسي‌هاي آزادانديشي بايد به يك عرف در حوزه‌هاي علميه تبديل شوند و زمينه تحمل ديدگاه‌هاي مختلف علمي فراهم شود.
تشكيل كارگروه ها و مجموعه هاي تخصصي ، حوزه علميه را در رسيدن به دستاوردهاي ارزشمند و اهداف خود ياري مي كند.
بايد ايده را به طرح و طرح را به برنامه تبديل كرد و برنامه ها را اجرا نمود . ملاك خروجي است نه خود طرح ها
ما بايد مديريت را در حوزه تكميل كنيم.
مهم ترين برهه‌اى و زمان و مكانى كه تبليغ، آن جا معنا مي دهد، جائى است كه فتنه وجودداشته باشد.