|
|
چهارشنبه 7 مهر 1389
|
|
شام مختصر
در اوايل رياست جمهوري آيت الله خامنه اي، يك شب ديداري با ايشان داشتم. صحبت به درازا كشيد، معظم لَه فرمودند: «شام پيش ما بمان.»
من از اين دعوت خوشحال شدم؛ زيرا مي توانستم مدتي بيش تر در خدمت ايشان باشم.
آقا فرمودند: «من نمي دانم شام چي داريم يا اصلاً به اندازه ما دونفر شام هست يا نه؟ به هر حال، هرچه باشد با هم مي خوريم.»
از همان دفتر كار به منزل تلفن زدند و با خانواده صحبت كردند و گفتند: «خانم، شام چي داريم؟ فلاني پيش ماست و من گفته ام كه هر چه باشد با هم مي خوريم.»
از جواب هاي آيت الله خامنه اي، احساس كردم كه در منزل به اندازه يك نفر شام كنار گذاشته اند.
آقا فرمودند: «عيبي نداره! هر چه هست براي ما بفرستيد، قدري هم پنير و ماست همراهش كنيد.»
پس از گذشت حدود يك ربع، يك بشقاب برنج ساده با يك كاسه كوچك خورشت معمولي خيلي متوسط و مختصر آوردند. قدري هم شايد نان و پنير و ماست همراه آن بود. آن ها را نصف كرديم و با هم خورديم.
من در دلم و بعدها به زبانم، هزار مرتبه خداوند را به سبب نعمت انقلاب اسلامي شكر كردم كه چنين تحولي در كشور ايجاد كرد. در دستگاه طاغوت – در قبل از انقلاب – چه جاه و جلال و تجمل و اصراف و تبذيري وجود داشت و امروز رئيس جمهور چه ساده زندگي مي كند!
زندگي آيت الله خامنه اي هنوز هم همين طور است. روش ايشان در زندگي عوض نشده است. اگر معظم لَه مردم را به صرفه جويي دعوت مي كنند، خودشان قبل از مردم به صرفه جويي عمل مي نمايند.
(دكتر غلامعلي حداد عادل)
|
|